Centar za arhitekturu Beograd u septembru pokreće akciju “Žene u Arhitekturi”, sa ciljem pronalaženja odgovora na pitanja poput toga da li postoji ženski princip u arhitekturi i šta čini posebnim ženski doprinos arhitekturi, uz nadu da će skrenuti pažnju na bogato delovanje i značajan doprinos, samostalan i timski, žena arhitekata u našim gradovima i izgrađenoj sredini.
Centar za arhitekturu Beograd u septembru pokreće akciju “Žene u Arhitekturi”, sa ciljem pronalaženja odgovora na pitanja poput toga da li postoji ženski princip u arhitekturi i šta čini posebnim ženski doprinos arhitekturi, uz nadu da će skrenuti pažnju na bogato delovanje i značajan doprinos, samostalan i timski, žena arhitekata u našim gradovima i izgrađenoj sredini.
Žene arhitekte u Srbiji aktivne su od početka 20. veka, a neke od njih, ponekad i iz senke, ostavile su značajan i vidljiv trag u našoj izgrađenoj sredini. Od Jelisavete Načić, preko arhitekata modernističkog pokreta, do uspešnih arhitekata i urbanista u savremenoj praksi, žene su uspele da svojim delovanjem obeleže gotovo svaku fazu razvoja naše arhitekture. Bez obzira na današnju ravnopravnost u arhitekturi, kao i u drugim profesijama, ostaje činjenica da su žene u arhitektonsku profesiju ušle i u njoj dobile priznanje značajno kasnije od muškaraca, kao da i dalje ne poznajemo dobro rad i delo žena iz naše arhitektonske istorije. Centar za arhitekturu Beograd veruje da je ova tema značajna i zanimljiva svima koji se bave i koji vole arhitekturu, a pre svega ženama u arhitekturi koje aktivno oblikuju našu izgrađenu sredinu. Pored toga, prikaz ženske strane srpske arhitekture mogao bi mladim pripadnicama naše struke da omogući da pronađu uzore i primere sa čijim se senzibilitetom mogu lakše identifikovati.
Globalna arhitektonska zajednica se već neko vreme bavi temom žena u arhitekturi. Od istraživanja o učešću i položaju žena u arhitektonskoj praksi, rasprava o Architect Barbie, preko tekstova koji skreću pažnju na rad i delo arhitekata ranijih generacija, do angažovanja specifičnih strukovnih udruženja, ova tema prerasta u ozbiljan pokret koji teži da osvesti i osavremeni način na koji funkcioniše naša profesija, te da hermetičnu arhitektonsku zajednicu pretvori u savremenu i živu profesiju koju obogaćuje i poboljšava raznovrsnost i različitost njenih članova. Centar za arhitekturu Beograd želi da doprinese razgovoru o ženama i ženskom uticaju u arhitekturi kroz osvrt na lokalnu arhitektonsku istoriju i savremenu praksu.
Tokom 5 nedelja Centar za arhitekturu Beograd će kroz niz tekstova i intervjua na njihovom sajtu, kao i objavama na društevnim mrežama, predstaviti neke od žena iz naše arhitektonske istorije i savremene prakse.
Ostavite komentar